top of page

#35 Slapeloze nachten



3 december 2024


Lieve Len,


Wat vind ik het hartverscheurend om te lezen dat Claire zich eenzaam voelt. Ik kan mij voorstellen dat je moederhart huilt wanneer je zoiets hoort van je dochter. Iedereen wil het beste voor zijn kind en dat is in eerste instantie ervoor zorgen dat het gelukkige wezentjes zijn en later als ze volwassen zijn, op eigen benen staan en mee kunnen draaien in de maatschappij. Maar wat als dat moeilijk is of niet lukt als ouder? In ons geval; omdat we ziek zijn geworden. Helaas krijg je niet na de geboorte van je kind en bij het weggaan van de kraamhulp een persoonlijk handboek met de gebruiksaanwijzing van het kind waar dan ook een hoofdstuk is toegewijd aan: wat te doen bij ziekte van ouder? We krijgen zoveel goedbedoelde adviezen, maar elk kind is anders en heeft andere behoeften. Wat fijn is het dan dat jouw dochter haar behoefte uitspreekt en jij daarop kan anticiperen. Ik hoop dat dat dan voelt als een beetje verzachting voor de pijn alhoewel het waarschijnlijk eerder zal voelen als een pleister op een veel te grote wond.


Ik stel regelmatig de vraag aan Finn hoe hij zicht voelt over mijn ziekte. Hij is vooral boos op de kanker. Boos omdat de kanker ervoor zorgde dat zijn opa er niet meer is en zijn moeder en tante Lenny ziek zijn. Verder dan af en toe boos zijn gaat het goed met Finn. Dat krijgen we ook terug vanuit school, maar schuldig voel ik mij wel. Afgelopen jaar draaide veel om mij en nog steeds moet het gezin continue rekening met mij houden. Daarnaast heb ik ook niet altijd de energie om dingen met hem te doen. Dat vind ik lastig. Verder maak ik mij zorgen over wat deze situatie met hem doet op de langere termijn. Bijvoorbeeld wanneer hij gaat puberen. Je wil je kind geen trauma`s meegeven, maar door onze ziekten doen wij dat toch. En hoe zorg je er dan voor, dat ze er met zo min mogelijk kleerscheuren vanaf komen? 


De tv intocht van Sinterklaas kijken

Naast deze zorgen heb ik weer iets nieuws wat ik van de niet slapen bingo kaart kan afstrepen. Namelijk neuropathie klachten. Ik herken het van de tijd dat ik chemotherapie had. Ik schrik er dan ook van dat ik tien maanden later weer dit soort klachten ervaar. Sterker nog, ze zijn heftiger dan tijdens de chemotherapie. Zo heb ik tintelingen, steken en krampen in handen en voeten, verlies ik daar ook kracht en vind ik het daglicht te scherp aan mijn ogen waardoor ik er soms als een diva bij loop met een zonnebril op terwijl het regent. Gelukkig kan ik komende week terecht bij de neuroloog, maar ook dit baat mijn zorgen. De conclusie is wel dat chemo flinke schade aanricht, blijvende schade. Ik hoop het niet, ik hoop dat het de naweeën zijn en mijn lichaam kan herstellen. Dit voelt dubbel. Want chemo heeft ook mijn leven gered


Ik probeer zo positief mogelijk hierin te staan, maar als ik eerlijk moet zijn werd het mij de afgelopen dagen echt teveel. Regelmatig heb ik huilend in mijn bed gelegen. Moe, gefrustreerd van de pijn, veel zorgen en het onbegrip van sommige mensen. Je ziet natuurlijk niet aan de buitenkant wat ik allemaal voel. Ik wil het ook niet continu blijven herhalen, want ik wil ook niet die zeurpiet zijn. Maar als ik het niet zeg, dan wordt er te makkelijk mijn grens over gegaan. Hoe vind je nu de juiste balans tussen je grens aangeven en niet de zeurpiet te zijn? Ik vind klagen ook niet leuk en juist ik weet hoe lelijk het leven kan zijn. Waarom kan ik er dan een paar dagen helemaal doorheen zitten terwijl ik juist van elke dag minimaal een acht wil maken? Wat ik nu gedaan heb is weer kritisch naar mijn agenda en omgeving gekeken. Wat vind ik echt belangrijk en wat is goed voor mij? Daarnaast zal ik ook moeten accepteren dat er slechte dagen bij zijn. Ook achter elkaar en zodra deze zich weer voordoen mijn agenda invullen met waar ik behoefte aan heb. 


Naar aanleiding van mijn vermoeidheid heb ik een app op mijn telefoon gedownload en deze heet Untire now. Deze app helpt vermoeide (ex) kankerpatiënten heel concreet om meer energie terug te krijgen en levenskwaliteit te verbeteren. Dat doet de app op allerlei manieren: Uitleg waarom je moe bent en blijft, hoe je kan ontspannen en minder gaat piekeren, omgaan met angst en stress, tips om beter te slapen en nog veel meer. Ik ben er net mee begonnen, maar ik ben er al positief over. Het geeft inzicht in allerlei thema`s en het uiteindelijke doel is natuurlijk goed mijn energie kunnen verdelen.



Vorige week donderdag waren wij met onze mannen modellen voor één dag. We waren gevraagd door Vrouw glossy om een paar pagina`s te vullen voor het eerste nummer van 2025. Wij zijn geïnterviewd en we hebben een shoot gehad. Onder de rook van Rotterdam mochten wij ons melden. Het was een fantastische dag waarbij we weer mooie herinneringen gemaakt hebben en deze zijn gelukkig allemaal vastgelegd door de fotografe. Ik ben benieuwd naar het eindresultaat, maar naar aanleiding van wat ik al gezien heb beloofd het veel goeds.


Lenny, jij hebt vanmorgen weer een CT-scan gehad en de nodige milliliters bloed afgegeven. Ik hoop dat de uitslag positief is en dat je de komende drie maanden ‘vrij’ mag zijn van de ziekte. 


Veel liefs, Jennifer


Comments


Ontwerp zonder titel_edited.jpg

Kankervriendinnen

Wij zijn Len en Jen. Vriendinnen sinds de middelbare school en beide gediagnosticeerd met kanker. Als kankervriendinnen bloggen wij over onze ervaringen

in kankerland.

  • Instagram
bottom of page